Diz ekleminin 2 derece osteoartriti sadece hastanın motor aktivitesini azaltmakla kalmaz, aynı zamanda genel olarak yaşam kalitesini de kötüleştirir. Bunun nedeni sadece yakın zamana kadar önemsiz görünen ağrı ve egzersiz yapamama olamaz.
Hastalığın ilk aşaması ile ikinci aşama arasında meydana gelen değişiklikleri karşılaştırırsanız, bir kişi anlamaya başlar: uygun tedavi olmadan durum daha da kötüye gidecektir.
Hastalığın nedenleri
Çoğu zaman, hastalığın 2. aşamaya geçişinin nedeni, tedaviye karşı sorumsuz bir tutum ve doktorun fiziksel aktivite ve yaşam tarzı değişiklikleri ile ilgili tavsiyelerine uymamaktır.
Bir hastalıktan zaten etkilenmiş bir eklemde kan akışı ve metabolik süreçler yavaşlar, böylece doku dışarıdan yardım almadan besinleri ve oksijeni artık ememez. Tedavi reddedilir veya "daha sonraya" ertelenirse, eklemdeki yıkıcı süreçlerde hızlanma olur ve bunun sonucunda hastalığın hafif evresinden daha şiddetli evresine dönüşmesi olur.
Belirtiler
Dizin diz osteoartritinin 2. Aşaması aşağıdaki belirtilerle karakterizedir:
- artan ağrı: ağrı atakları belirli bir düzenlilik kazanır (bir gece uykusundan sonra, uzun bir dinlenme süresi, fiziksel efor);
- genellikle sabahları kısa bir yürüyüşten sonra kaybolan eklem sertliği;
- diz eklemi genişler, rahatlaması düzelir - eklem üzerindeki tüm fizyolojik çıkıntılar ve çöküntüler artık tanımlanmamıştır. Ayakta dururken bu, deri diz kapağında "asılı" olarak ortaya çıkabilir. Çömelme pozisyonunda, bir dizin (diz osteoartritinden etkilenen) diğerinden çok daha büyük, sağlıklı ve küresel olduğu anlaşılır;
- Dizinizi hareket ettirdiğinizde karakteristik bir çatırtı duyacaksınız.
- Eklemin fleksiyon ve ekstansiyon hareketleri ciddi şekilde kısıtlanmıştır.
Diz ağrısı insanları dinlenirken rahatsız etmeye başladığından, dizde 2. derece osteoartriti olan kişiler nadiren ağrı kesici almaktan kaçınabilir. Bunun nedeni, dizdeki tüm yapıları tahriş eden ve travmatize eden eklemin kemik dokusundaki sivri uçlu büyümelerdir.
Doktor bu teşhisi nasıl yapıyor?
Çoğu durumda, kötüleşen bir hastaya dizde osteoartrit teşhisi konmuştur ve tedaviyi yürüten doktor eklemde meydana gelen değişiklikleri değerlendirmek için bir röntgen isteyebilir.
Doktorun diğer hastalıkların diz osteoartriti ile ilişkili olduğuna inanmak için bir nedeni varsa, BT, MRI ve laboratuar kan testleri önerilebilir. Bu, eklem içine kan dolaşımı yoluyla nüfuz edebilecek enfeksiyonların yanı sıra yumuşak dokuya zarar veren karmaşık bir diz osteoartrit seyrini dışlamak için gereklidir.
Hastalığın komplikasyonları
Tedavi veya yetersiz sorumluluk olmadan, 2. derece gonartroz hızla son "aşama" nın üstesinden gelebilir ve ağrının sürekli bir eşlik ettiği ve eklemlerin geri dönüşü olmayan değişiklikler ve deformasyonlar yaşadığı son aşamaya geçebilir.
Ek olarak, zayıflamış eklem dokuları enfeksiyona duyarlı hale gelir ve herhangi bir viral veya bakteriyel sistemik hastalık diz osteoartriti sırasında ciddi komplikasyonlara neden olabilir. Eklem boşluğunun en yaygın, ancak daha az tehlikeli olmayan enfeksiyonu, yumuşak dokulara - kaslara, cilde yayılabilen pürülan içeriklerin oluşumudur.
Tedavi
Dizin 2. derece osteoartritini tedavi ederken odak noktası ağrıyı hafifletmek, eklemdeki dejeneratif süreci yavaşlatmak veya tamamen kesintiye uğratmak, komplikasyonlardan kaçınmak ve diz hareketliliğini iyileştirmektir.
ilaçlar
2. derece gonartrozun tedavisine yönelik ilaçlar aşağıdaki gruplara ayrılır:
- Antiinflamatuar ilaçlar.Bu, eklemdeki iltihaplanma sürecini ortadan kaldıran ve böylelikle ağrıyı azaltan en yeni nesil nonsteroid antiinflamatuvar ilaçları (NSAID'ler) içerir.
- kondroprotektörler.Bu ilaç grubu, kıkırdak dokusunu daha fazla tahribattan korumaya ve buradaki yenilenme süreçlerini iyileştirmeye yardımcı olur.
- Hyaluronik asit preparatları, eklemin iç yüzeyinin doğal yağlanmasına benzer. Bu ilaçlar diz eklemindeki sürtünmeyi azaltarak kıkırdakta daha fazla aşınma ve yıpranmayı önler. Bazı durumlarda, eklem içi hyaluronik asit enjeksiyonları endikedir (örneğin, ekleme çok zayıf kan akışı ile, ilacın diğer formlarının etkilenen dokuya ulaşmasını önleyerek).
- araçları.Bunlar, eklem dokusundaki kan dolaşımını iyileştiren ve böylece içlerindeki metabolik süreçleri hızlandıran vitamin preparatları, bağışıklık uyarıcılar, bitkilerden biyoaktif özütler (aloe, ekinezya vb. ) içerir.
Fizyoterapi, masaj, egzersiz terapisi
Fizyoterapi, masaj ve egzersiz terapisi gibi tedavi yöntemleri dizdeki 2. derece diz osteoartritinin tedavisinde yardımcı olarak görülebilir ve nadiren bağımsız tedavi yöntemleri olarak kullanılır.
Fizyoterapi (UHF, fonoforez, ultrason tedavisi, manyetoterapi) eklemdeki kan dolaşımını iyileştirmek ve iyileşme sürecini teşvik etmek için kullanılır.
Osteoartrit tedavisi için en etkili fizyoterapötik yöntemlerden biri, lazer radyasyon çıkışını düzenleme yeteneği ile MLS lazer tedavisidir. Terapi, derin doku penetrasyonuna ve belirgin bir klinik etkiye izin veren sabit ve titreşimli dalga boyları kullanır. MLS lazeri tüm eklem hastalıkları, osteokondroz, fıtıklar ve diğer kas-iskelet sistemi hastalıklarını tedavi eder.
Masajın günde bir seans veya gün aşırı olmak üzere 10 ila 15 seanslık kurslar halinde yapılması önerilir. Masaj, eklemdeki kan dolaşımını iyileştirerek eklemdeki metabolik süreçleri normalleştirir ve ilaçların hastalıklı doku üzerinde daha etkili bir etki yapmasını sağlar.
2. derece diz ekleminin artrozu teşhis edilirken, genellikle ilaçlarla masajlar (kondroprotektörler, iltihap önleyici veya tahriş edici merhemler, soğutma ve anestezik dış ajanlar) reçete edilir. Belirli bir ilacın seçimi doktorda kalır - randevu klinik tabloya, semptomların ciddiyetine ve diğer faktörlere bağlıdır.
Fizyoterapötik egzersizler kompleksi, ilaç tedavisinin etkililiğini değerlendirdikten ve hastalığın seyrinin bireysel özellikleri ve hastanın genel sağlık durumu dikkate alınarak seçildikten sonra ilgili hekimlere verilir.
Yaşam tarzı düzeltmesi
Yaşam tarzı düzeltmesi, etkili tedavi için en önemli koşullardan biridir. Dizin 2. derece osteoartriti için aşağıdaki kurallara uymanız gerekir:
- Hastalıklı eklem üzerindeki yükün azaltılması.Bunun için ortopedik çubuklar kullanılır, bu çubuklarla hareket sırasında yükü dağıtabilirsiniz, böylece diz eklemi sadece minimum düzeyde etkilenir. Boyunuza göre doğru çubuğu seçmek önemlidir - ayakta dururken bileğinizden yere kadar uzanmalıdır.
- diyeti.Bu hastalık ile hayvansal protein içeren gıdalar (yumurta, et, balık, tam yağlı süt), karbonhidrat (unlu mamuller, tatlılar) ve sentetik aromalı yiyecek ve içeceklerin, tatlandırıcı ve koruyucuların tüketiminin azaltılması önerilir.
- kilo kaybı.Obezite, eklem dokuları da dahil tüm dokularda metabolik bozukluk olasılığını artıran risk faktörlerinden biridir. Ayrıca fazla kilolu olmak eklemleri gereksiz yere zorlar.
Cerrahi tedavi
Cerrahi tedavi iki türe ayrılabilir: artroskopi ve endoprotetik.
Her işlemin, müdahalenin en etkili olduğu kendi gösterge listesi vardır.
Artroskopi
Artroskopi, ameliyatın küçük deliklerden eklem boşluğuna yerleştirilen minyatür ışık, cerrahi ve video ekipmanı kullanılarak yapıldığı, düşük travmatik bir cerrahi yöntemdir.
Oku:
- Eklemlerin hareketliliğini etkileyen kemik neoplazmalarının (osteofitlerin) varlığı;
- Eklem dokusunun büyük ölçekli cerrahi müdahale olmadan düzeltilebilen deformiteleri;
- , hastalığın ilerlemesini önemli ölçüde yavaşlatan ve eklem hareketliliğini yeniden sağlayan kondroplastiye duyulan ihtiyaç.
Artroskopi için kontrendikasyonlar akut bulaşıcı hastalıklar, kan pıhtılaşma bozuklukları ve eklemde küçük bir hareket aralığıdır. Eklemi tam olarak düzeltememe veya bükememe, cerrahın gerekli manipülasyonları yapmasına izin vermez.
Endoprotetik
Endoprotetik - diz ekleminin, yapısı doğal kemik dokusuyla aynı olan dayanıklı ve hipoalerjenik malzemeden yapılmış yapay bir eklemle değiştirilmesi.
Zamanla, protez "doğal" eklemin tüm işlevlerini üstlenir ve normal yaşama dönmenizi sağlar.
Oku:
- uzun konservatif tedaviden sonra etki yok;
- hastalığın hızlı ilerlemesi;
- Eklemdeki değişiklikler, hastanın motor aktivitesini önemli ölçüde bozarak şiddetli ve sık ağrıya ve / veya sakatlık riskine neden olur.
Mutlak kontrendikasyonlar yalnızca cerrahi manipülasyonları imkansız kılan sistemik hastalıkları içerir.
Katılan hekim, cerrahi tedavinin risklerini ve faydalarını tartar ve sonuçlara dayanarak, ameliyat ihtiyacı veya konservatif tedavinin devamı hakkında bir karar verir.